MADE IN TURKEY (մաս 39-րդ)

Սկիզբը՝ այստեղ

(ուղեցույց նրանց համար, ովքեր ցանկանում են ուսումնասիրել Հայաստանի Հանրապետության վերջին ՝ 2018-2025 թթ., տարիների պատմությունը)

ԳԼՈՒԽ 38-ՐԴ

(կամ` երբ պոռնկորդին` բարոյականությունից է խոսում, դասական «կռիսը»` առնետությունից)

Դեժավյու

ՔՐԻՍՏՈՍԻՑ ԱՌԱՋ

Ծննդոց, օր յոթերորդ:

Բարձրյալը վեց օրում արարեց լույսը, երկինքն ու երկիրը, ֆլորան ու ֆաունան և վերջում՝ մարդուն:

«Աստված տեսավ, որ այն ամենը, ինչ ստեղծել էր, շատ լավ է: Եվ եղավ երեկո, և եղավ առավոտ՝ օր վեցերորդ» (Ծննդոց, 1, 31):

Հաջորդող ցայգալույսը Տերը համարեց սուրբ և հանգստացավ:

«Աստված օրհնեց յոթերորդ օրը և սրբագործեց այն» (Ծննդոց, 2, 3):

Հենց այդ յոթերորդին էլ պատկանում էր նախորդ վեց օրերի հանրագումարը:

Ինչպես ապսպրեց Արարիչը.

«Վեց օր պիտի աշխատես և պիտի կատարես քո բոլոր գործերը:

Յոթերորդ օրը քո տեր Աստծո շաբաթ օրն է» (Ելք, 20, 9:10): Իմա` ապրելով 6-ի մեջ՝ սուրբ պահիր 7-ը՝ Աստծուն:

Բա՞յց…

… բայց արթուն էր չարը:

«Այստեղ է ահա իմաստությունը: Ով միտք ունի, թող հաշվի գազանի թիվը, որ մարդու թիվ է, և նրա թիվն է վեց հարյուր վաթսունվեց» (Հայտնություն, 13, 18)։

Ինչու՞ է 6-ի երրորդումը խորհրդանշում սատանային:

Եվայի միջոցով խաբելով Ադամին, հակառակորդը սեփական իշխանության տակ առավ այն ամենը, ինչ Աստված ստեղծեց արարչագործության առաջին 6 օրերին: Մարդը կորցրեց Աստծուց ստացած ամեն բան ու հանձնվեց չարին:

Ընդհատվեց ներդաշնակությամբ զուգորդված հաղորդակցությունն աշխարհի և Աստծո, մարդու և Տիրոջ միջև:

Շնչավոր դարձած կավը հայտնվեց լուսանցքում` դուրս եկավ Աստծո ճշմարիտ իշխանությունից ու ոտք դրեց չարի տիրույթ:

Սատանան դարձավ 6-օրյա արարչագործության «իշխանը» (Հովհաննես, 12.31):

ՈՒ վեց օրերի ստեղծածը զենքի փոխակերպելով, կյանքի կոչեց իր հոգեսպանության ծրագիրը:

Մոլորեցրեց-այլասերեց աշխարհը: Գայթակղեց, կործանման դատապարտեց սայթաքածներին:

Խարդախությամբ յուրացնելով Աստծո ստեղծածը, գողացած 6 օրերի իշխանությամբ ապականեց մարդու`

ա) մարմինը,

բ) հոգին,

գ) կյանքը:

Վեցի մեջ մնացած այս եռամիասնությունն է, որ դառնում է

666:

Երեք փորձություններ, որ անապատում հաղթահարեց Հիսուսն ու դիմակայեց սատանային:

Մահը, որ Ադամի անհնազանդությամբ տեր դարձավ աշխարհին, հաղթահարվեց Քրիստոսով:

Աստծուն ունենալով, սիրելով և հնազանդվելով հնարավոր է հաղթել երեք 6-երի կամ սատանայի իշխանությանը: «Քաջալերվեցեք, որովհետև Ես հաղթեցի Աշխարհին» (Հովհ. 16.33):

ՔՐԻՍՏՈՍԻՑ ՀԵՏՈ

2025 թ., մարտի 9:

Մեծ Պահք, օր յոթերորդ:

Արտաքսման կիրակի:

«…Եվ Տեր Աստված արտաքսեց նրան բերկրության դրախտից, որպեսզի նա մշակի հողը, որից ստեղծվել էր» (Ծննդոց, 3, 23):

Արհեստների և արվեստների վարպետաց քաղաք:

Ոստիկանական աքցանով Երիքովի պարիսպների վերածված դահլիճում, Երևանից բերված շրջիկ ունկնդիր-ակնդիրների, կառավարության անդամների համար, Գյումրիի և Փարաքարի ՏԻՄ ընտրությունների առիթով, սպասվում է գարշ ոգու բեմելը:

«Հանդիսավոր» մասում տրվում է պաշտոնական «թալանի»` դրամահավաքի մեկնարկը:

Որ է՛ սովորական «ռեկետ» ընտրություններին մասնակցելու պատրվակով:

Գործարարներին (և ոչ միայն) այս ճանապարհով քերել-մաշկելը ՔՊ-ի պաշտելի զբաղմունքներից մեկն է:

Ապա սկսվում է 30 րոպե 25 վայրկյան տևողությամբ` թույնով, զրպարտանքով, սպառնալիքով գերխտացած մեծ խառնակչությունը:

Ավելի ստույգ` օրենքի բացահայտ խախտումով քարոզարշավը. սահմանված ժամկետից`մարտի 15-ից, մեկ շաբաթ առաջ:

Իրականում` «цирк-шапито», «ՔՊ-ի գալա-միջոցառում» վերտառությամբ:

Ինչո՞վ է «шапито»-ն տարբերվում արվեստի ինքնուրույն տեսակ հանդիսացող կրկեսից:

Ներկայացումն ընթանում է հատուկ շինության ներսում, որտեղ և՛ հանդիսականների համար նախատեսված նեղլիկ ու անհարմար նստարաններն են, և՛ տեխնիկական անհրաժեշտ սարքերը, և՛ անդրկուլիսային մասը, և՛ դերասանները:

Պատկերավոր ասած` ամեն ինչ մեկում:

Հայկական տարբերակում այդ «մեկը», աշխարհի արարման առաջին վեց օրերի հանրագումարը գողացած խավարի իշխանի պիղծ ճորտն է` մահաշունչ ոգին, որի

«цирк-шапито»-ում նստարաններ չկան:

Անհավանական շքեղ մեքենաների կորտեժով, թանկարժեք հագուկապով Գյումրի ժամանածները, որ էին`

«նիսյայով» նախկին սուրճ խմողներ,

տրանսպորտի համար լումա մուրացողներ,

5000 դրամով Հայկո-Մկոյի ցածրաճաշակ սկետչներում մեռելի դեր խաղացողներ, շողոմ ժպիտը դիմակ դարձրած, ապակյա աչքերով

ոտքի վրա հետևում են հայրենիքի ու «հայ» արյան վաճառականի նաղլին:

Քայքայված վինիլային «պլաստինկան», որ միայն մեկ բառ է արտաբերում` «նախկիններ», ցուցադրում է սրա մտքերի տոտալ դեգրադացիան:

Նաև ավետում է ոչ միայն գյումրեցիներին, այլև համայն հայությանը` կրկին.

- Вернулась шарманка!...

«Գալա բալագանից» մի քանի մեջբերումով հստակեցնենք, թե հիմա ինչի մասին է «երգում» սրա

«шарманка»-ն:

ա) «Նրանք, ովքեր ինքնահայտարարագրվել են Գյումրիի ընտրություններին մասնակցելու, նրանց մասնակցությունը ունի մի համատեքստ. նրանք դուրս են եկել իրենց գողացված գույքերը պաշտպանելու վերջին կռվին և վերջին ճակատամարտին:

Նրանք դուրս են եկել իրենց թալանածը պաշտպանելու վերջին մարտին ու ճակատամարտին»:

բ) «Գյումրիի ընտրություններին մասնակցում է 300-ից 350 միլիոն դոլարի ապօրինի ձեռքբերված գույք, որը սպասվում է վերադարձի ՀՀ-ին և ժողովրդին ի սեփականություն:

Ընդ որում հայտնի են ումն են էդ գույքերը:

Դրանք Միշիկի գույքերն են, դրանք Վարդանիկի գույքերն են, դրանք Ռոբիկի գույքերն են և դրանք Սերժիկի գույքերն են»:

գ) «… հատիկ առ հատիկի տրամաբանությունը գործում է, թափանիվը արագացել է, դրա համար էլ ոմանք առնետների նման պադվալներից դուրս են եկել, փողոցներում քայլում են: Քաղաքական արշավ են իրականացնում հանուն թալանի, հանուն կոռուպցիայի, հանուն գողացածը ժողովրդին չվերադարձնելու:

Եվ մենք նրանց պետք է հետ ուղարկենք իրենց առնետային պադվալները, որտեղ իրենք սպասեն և սպասեն Հայաստանի ժողովրդի արդարությանն ու արդարադատությանը»:

դ) «Հատիկ առ հատիկը բառիս բուն իմաստով հատիկ առ հատիկ է: Եթե ձեզ դուր չի գալիս ուրեմն ռենջ ռովեր առ ռենջ ռովեր ենք վերադարձնելու, բրաբուս առ բրաբուս, յաշիկ առ յաշիկ»:

Ելույթի քվինտ-էսենցիան.

«Ով իմ հետ չէ, իմ դեմ է»:

Ասել է`

«Ձեր ուզել-չուզելուց անկախ քաղաքապետը «մեր Սարիկն» է:

Ես այդպես եմ որոշել:

Վերջ»:

Ի՞նչ ծածկագիր է թաքցնում «որոշել» բայը:

Հոխորտանքն ապակոդավորելուց հետո կստացվի այս հաղորդագրություն-պարզաբանումը.

«Գյումրիում ժամանակ առաջ օրինական ընտրված իշխանությունը տապալած հանցագործները, հիմա էլ քաղաքապետի ժ/պ-ի միջոցով են փորձում իշխանազավթում իրականցնել»:

Ո՛վ է Սարի՞կը:

Պարզվում է`«մեր Սարիկն» այնքան էլ իրենցը չէ:

ՀՀԿ-ից ԲՀԿ-ին, հետո «Լուսավոր Հայաստանին», ապա ՔՊ-ին որպես ժառագություն մնացած «փոխանցիկ դրոշ» է Սարիկ Մինասյանը, որի թիկունքում կանգնած է ընտրակեղծարար- ուզուրպատորի` շախմատի ձիու կերպարանք առած, բարբառով ասած` մուռտառ մարմնազանգվածը:

Սարիկի տերն անտեսելով բուն բարեկենդանից մինչև Սուրբ Հարության տոնի նախօրեն ձգվող 48 օրերի պահանջը` հրաժարում արատավոր, մոլի սովորություններից, շատախոսությունից, ստախոսությունից, հայհոյանքից, բանադրողի դիրքերից հնչեցրած ելույթով ոտնահարում է Մեծ Պահքի հիմնական խորհուրդը:

Նաև քրեորեն պատժելի որակումներով, զրպարտանք-ձևակերպումներով համահարթեցնում է ընտրարշավի մասնակիցներին:

Բոլորի ճակատներին դաջում «թալանչի» խարանն ու խոսքի ենթատեքստում հրահանգում իրավապահ մարմիններին` անողոք պայքար սկսել ընդդիմադիր բոլոր ուժերի դեմ:

Սրա անհավասարակշիռ խոսքը մերթ ընդ մերթ ընդմիջվում էր ծափահարություններով:

Բայց ոչ թե նախկինի նման` բուռն-երկարատև, այլ ծու՜յլ, ի միջի այլոց:

Սկզբում հատ ու կենտ ծափեր, որ ակնթարթներ անց դառնում էին խմբակային` ալարկոտ, անտարբեր:

Ներկաներն ակնհայտորեն ընկալման պրոցեսի խախտումների մեջ էին:

Նախկին «քյաբաբ առ քյաբաբ» ուղեղալվացքը, որ յոթ տարի անց դարձել էր «յաշիկ առ յաշիկ», ունկնդիրների մոտ հայտնաբար ընկալվում էր որպես ներկայի «մասին հիշողություն»:

Կանգնածների դեմքերին զգացվում էր խզում իրականությունից:

Աղբ-ինֆորմացիան կոդավորել էր ծափահարող գանգատուփերը «ներկայի» ու «անցյալի» գործընթացների միաժամանակյա զգացումով:

Ներկայի` Սաշիկ-Միշիկ-Վարդանիկ-Ռոբիկ-Սերժիկ անունները համադրվելով անցյալի` «հատիկ առ հատիկ»-ին, բոլորի մոտ գրանցել էր դեժավյու:

Զավեշտ է, երբ մի ողջ երկիր ծախած, հայի օջախներ քանդած, հազարավորների դժբախտացրած սերիական մարդասպանը վեհ մատերիաներից է բառաչում:

Երբ գող-ավազակը ազնվությունից է ճառում,

պոռնկորդին` բարոյականությունից,

դասական «կռիսը»` առնետությունից:

Բայց իրավ սրտխառնուք առաջացնող է` ենթադրվող բնական ավարտով, երբ թվարկված արատները մեկտեղածն է մեղադրանքներ հնչեցնում, աջ ու ձախ թիրախավորում և պիտակավորում մարդկանց:

Ծափահարող նախկին աղքատների շարքերում, ցավոք, չգտնվեց իսկական մի տղամարդ, որ սրա դեմքին շպրտեր համացանցում պտտվող հայտնի ցուցակն ու ասեր.

- Փնթի ավտոկրատ, Հայոց երկրում, թե մի կռիս կա, հենց դու ես, որ պարբերաբար բունկեր ես մտնում ու մեծախոսում:

Վերադարձնո՞ղ ես, վերադարձրու՛ քո իսկ թողտվությամբ ու կամքով Բաքվի բանտերում հայտնված մեր ռազմագերիներին:

«Ռենջ ռովեր առ ռենջ ռովեր»-ի փոխարեն վերադարձրու թուրքին ծախածդ`

12 քաղաք,

241 գյուղ,

13 550 տուն (որոնց 30 տոկոսը ավելի քան 100-ամյա հնության),

11 450 բնակարան,

60 ֆաբրիկա,

15 գործարան,

200 մշակույթի տուն,

9 մշակույթի կենտրոն,

25 թանգարան,

232 դպրոց,

7 քոլեջ,

4 համալսարան,

11 արվեստի դպրոց,

400 միջնադարյան գերեզմանոց,

385 եկեղեցի,

60 վանական համալիր,

2 385 խաչքար,

4 ջրամբար

5 ջրանցք

37 հիդրոէլեկտրակայան

48 հանք

11 հիվանդանոց,

230 բուժկետ...

(ցանկն ամբողջական չէ)։

Չէ՛, չգտնվեց այդ մեկը:

Ընդամենը յոթ տարում նախկին սոված «հոսհոս»-ներից դոլարային միլիոնատերեր դարձածների բորբոսնած քաղաքական «ընտրախավի» շրջանակներում ո՜նց կարող էր տղամարդ, այն էլ` հայ տղամարդ բուծվել:

Չգտնվեց այդ մեկը` միակը:

Չգտնվեց ու հնարավորություն տվեց` մարմնով, հոգով, ողջ ապրած կյանքով 6-երի եռամիասնության մեջ մնացած սույն ճենճոտին, կրկին քոքել «նախկինների» մասին մկկացող «шарманка»-ն և հանրությանը

կերակրել «թալան»-ի կտերով:

Նաև` ճոռոմաբանել, մոռացած, որ դրսում արդեն 2025-ն է, որ հենց ի՛նքն է երկրի թիվ մեկ կողոպտիչը:

«Մոռացած», որ ինքն իրավունք չունի խոսելու ինչ-որ միֆական «թալանից», երբ կողքին «Анка рэкетчица» մականունով «նորաձև կրթողն» է:

Ողբերգություն է, երբ ոտից-գլուխ կոռուպցիայի մեջ թաղվածը 7 տարի անց կրկին ծղրտում է նախկինների կողոպուտը «բրաբուս առ բրաբուս» վերադարձնելու մասին, մոռանալով, որ պետությանն ու ժողովրդին նախ վերադարձնել է պետք իր անկողնակից «տիկին Սաշիկի» միլիարդների հասնող թալանը:

Կարո՞ղ ես բերել, բե՛ր:

Նաև պատասխանիր` գործարարների նկատմամբ պերմանենտ ռեկետ-վրաերթ իրականացնող տիկինն առ այսօր ինչու՞ է ազատության մեջ:

Պատասխանը լռությունն է:

Ճիշտ ես արել, որ ամուր փակել ես երախդ:

Չբացե՛ս:

Այլապես խեղդող է դավաճանության, երկիր ծախելու, ընտիր մի սերունդ «Եռաբլուր» ճանապարհելու արյունոտ գարշահոտը:

(շարունակելի)

Փիրուզա ՄԵԼԻՔՍԵԹՅԱՆ

Ծաղրանկարը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)

Հ. Գ.

Սրա ելույթ-պասկվիլի` մարդկային հասարակությունում ընդունված իրավական, բարոյական և, առհասարակ, բոլոր նորմերը բացասող վերջաբանին կանդրադառնանք հաջորդիվ:

Հեղինակի նյութեր

• Facebook-ը խելագարվել է
• Չարենցից վառված «լղրճուկ սինլքորների», «հայվարասանքյուլոտների» և «ֆրոնտից փախած դեզերտիրների» ժամանակները
• Աթաբեկ Խնկոյանը ճիշտ էր՝ մի մուկ խոսեց իր հերթին (այն էլ` քնձռոտ, փնթի մի մուկ)
• Ասֆալտի «գեներալները»
• MADE IN TURKEY (մաս 38-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 37-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 36-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 35-րդ)
• Գրոհում է «Արդշինբանկ»-ը
• Պացիենտն անտանելի է դառնում
• MADE IN TURKEY (մաս 34-րդ)
• «Սևակի և առհասարակ մեր ազգային գրականության հակառակորդներն այս անգամ պարտվեցին և ստիպված էին լռել ու դարան մտնել»
• Անասնաֆերմայի բոլուկի ճպճպոցը ողջակիզվածների անթաղ դիերի վրա (կամ` ժանտահար առնետների խրախճանքը)
• «Ափսոսում եմ հրաժարվել իմ տարիներից»
• ''Утром мажу бутерброд-сразу мысль: а как народ?''
• MADE IN TURKEY (մաս 33-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 32-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 31-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 30-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 29-րդ)

Մեկնաբանություններ